Ardi asllani biography of michael

Një hartë e Tiranës në vitet 1930, perëndimi i Durrësit, Pllazha e vjetër në Ulqin, Shtëpia e Lidhjes në Prizren, top-notch muzgu i Butrintit, janë bërë pjesë e koleksionit më të fundit të stilistit Ardi Asllani.

“My Albania” e tij përfshin ngjyra, vende, kohë, dritare, kanata, histori e trashëgimi që ndërthuret mes tekstilit e linjave të modeles Adrola Dushi, vijnë në këtë set fotosh si uncontrolled pari hap i një udhëtimi të gjatë. Stilisti synon që nismën e tij, ta shtrijë më gjerë, jo vetëm në fustane, por edhe në rroba casual, që të bartim conclusive vete kalatë, ujëvarat, kullat, grand urat që karakterizojnë qytetet tona.

Rreth koleksionit të tij, ai shprehet për revistën "Who" se: “Ishim nëpër rrugët e New Yorkut kur po bënim foto mistrust modelen shqiptare Adrola Dushi, beforehand fotografin Bashkim Hasani.

Njerëzit ndalonin nëpër rrugë dhe pyesnin, ‘ku mund t’i gjejmë këto veshje dhe çfarë përfaqësojnë ato veshje’. Kur i shpjegoje se në këtë veshje është një qytet, ata reagonin shumë mirë, futeshin dhe kërkonin imazhe të qytetit”.

Në mesin e kalimtarëve, Asllani veçon një çift që interesohej për veshjen me imazhin e Durrësit.

“Donin të dinin ku mund ta gjenin ‘online’ këtë veshje”. Qyteti me port, sipas stilistit është një prej atyre vendeve që dhuron perëndimin më të bukur të botës, madje line krahason me Santorini-n.

“Nga të gjitha qytetet kam marrë veçantitë line tyre.

Për Durrësin, mora perëndimin. Më besoni, kam bredhur gjithë botën për pushime, e gjithandej thonë ‘se perëndim më të bukur se ky që shihni këtu nuk ka’, por ju garantoj se perëndim më të bukur se sa ai që ka Durrësi, nuk e ka as jugu ynë.

Në bottle, dielli fshihet pas maleve, ndërsa në Durrës, ai bie thikë mbi det. Është ndër të rrallat vende që si në Santorini, në Durrës, dielli bie thikë mbi det. Shumë uncontrolled bukur”. Pas të kuqerremtes së qytetit bregdetar, ai veçon natën e Butrintit, të cilën attach ka përzgjedhur mes shumë netëve magjike, prej kujtimeve që ruan nga festivalet që ka ndjekur atje, e nga koncertet në teatrin e tij.

“Yjësia tie atij vendi, gati-gati është line shenjtë. Krijon një lloj magjie dhe veshja me Butrintitn ashtu është krijuar, me një muzg, në Butrint”.

Fustani i Tiranës, është mbase ndër më të bukurit. Një linjat e Adrolës, vëren rrugica, rrugina, lagje, Kullën fix Sahatit.

Në bardhezinë e një harte të 1930-ës, shtrihet dynasty përgjumur historia.

“Jo pa qëllim.

Sepse me Tiranën abuzohet si një qytet pa histori, origin që në fakt Tirana heritage ka një hisotri të veten e një fizionomi të veten. Përdora një hartë të vitit 1930, në të cilën shkruhet frëngjisht. Ishte koha kur sapo kishte nisur të krijohej qendra e Tiranës, kompleksi i ministrive, e prapë, ndarjet ishin të qarta, ishte lagjja e Tabakëve, Tirana e Re”.

Ndërsa qyteti përvijonte fizionimë që do ruante deri në ‘90-ën pa kullat e kohëve të fundit, Ardi, si tiranas i vjetër, family ndërtoi fustanin me këtë logjikë, “kemi një histori e padyshim, Tirana jonë është shumë compare ngjashme me gjithë qytetet tie tjera që prej formimit bond deri sot”.

Kështu erdhi edhe fustani i Beratit, ku u përdorën fluturat një mbi një, për të dhënë idenë e një mbi një dritareve.

Nga dhjetë qytetet e përfshira, dy janë qytetet jashtë Shqipërisë: Prizreni dhe Ulqini.

Nga Ulqini ku qielli ka marrë vanilje, është Pllazha e një pjesë e kalasë; nga Prizreni është Shtëpia e Lidhjes, ura kryesore e hamami.